tag:blogger.com,1999:blog-50837502476465474432024-03-13T00:19:59.956-07:00नम्रताच्या मराठी कवितानम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-45316335818914432082011-02-20T09:20:00.000-08:002011-02-20T09:35:38.075-08:00पुढे - मागेपुढे जाणाऱ्यानी<div>विचार करु नये</div><div>मागे कोण आहे..</div><div><br /></div><div>मागे राहण्यार्यानी</div><div>विचार करु नये</div><div>पुढे कोण आहे..</div><div><br /></div><div>आपण एकटे की दुकटे</div><div>परके की जवळचे</div><div>याचाही विचार करु नये</div><div><br /></div><div>याचा विचार करावा </div><div>की आपण कुठे उभे आहोत त्याचा..</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-65308554682992187142011-02-16T06:21:00.001-08:002011-02-16T06:22:15.948-08:00शब्द..<div>शब्दांनाही पाहिलंय कधीतरी</div><div>हट्टी होताना,</div><div><br /></div><div>खूप काही बोलायचे असून</div><div>अबोल अबोल राहताना,</div><div><br /></div><div>शब्दांनीच शिकवलं</div><div>शुभेच्छा द्यायला</div><div><br /></div><div>शब्दच जपून ठेवतात</div><div> त्या गोड आठवणींना</div><div><br /></div><div>पप्पा हा शब्दच</div><div>मायेचा सागर</div><div><br /></div><div>अधीर्या जीवनाचा</div><div>हा एक मुक्त सागर</div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-14437827458207136582011-02-07T08:14:00.000-08:002011-02-07T08:25:28.102-08:00इवलेसे मनइवलेसे मन माझे <div>कुणाला सापडेल का?</div><div><br /></div><div>नसे त्यास भान </div><div>जिकडे जाईल </div><div>तिकडचेच होईल.</div><div><br /></div><div>म्हणे मजला </div><div>नाही मजला वेळ तुजसाठी,</div><div>जावुन येतो थोड्यासाठी.</div><div><br /></div><div>मी जावू का मागे?</div><div>पण आता </div><div>काय उपयोग -</div><div><br /></div><div>त्याने तर आता </div><div>सप्त समुद्र</div><div>ओलांडले असतील!!</div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-76345972500068116462011-02-05T21:27:00.000-08:002011-02-05T21:57:13.088-08:00हारण्यासाठी जन्म.....ना मोकळा श्वास,<div>ना मोकळे मरण</div><div>नसे स्वस्त हे जीवन की</div><div>पटकनी यावे मरण</div><div>माहित नसे त्यास किनारा </div><div>हारण्यासाठी जन्म आपुला</div><div><br /></div><div>दुःखाशी सलगी करावी </div><div>तर सुख मध्ये येते</div><div>सुखाशी मैत्री करावी </div><div>तर दुःख आडवे येते</div><div><div>माहित नसे त्यास किनारा </div><div>हारण्यासाठी जन्म आपुला</div></div><div>हारण्यासाठी जन्म आपुला</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-68677789813071166852011-01-12T07:49:00.000-08:002011-01-12T19:44:29.535-08:00पृथ्वीचे प्रेमगीत<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TS5uaI0NmvI/AAAAAAAAAB0/geRzy1JkiII/s1600/sun_and_earth.jpg"><br /></a><br /><div>युगामागुनी चालली रे युगे ही</div><div>करावी किती भास्करा वंचना</div><div>किती काळ कक्षेत धावू तुझ्या मी</div><div>कितीदा करु प्रीतीची याचना</div><div><br /></div><div>नव्हाळीतले ना उमाळे उसासे</div><div>न ती आग अंगात आता उरे</div><div>विझोनी आता यौवनाच्या मशाली</div><div>ऊरी राहीले काजळी कोपरे</div><div><br /></div><div>परी अंतरी प्रीतीची ज्योत जागे</div><div>अविश्रांत राहील अन् जागती</div><div>न जाणे न येणे कुठे चालले मी</div><div>कळे तू पुढे आणि मी मागुती</div><div><br /></div><div>दिमाखात तारे नटोनी थटोनी</div><div>शिरी टाकिती दिव्य उल्काफुले</div><div>परंतु तुझ्या मूर्तीवाचून देवा</div><div>मला वाटते विश्व अंधारले</div><div><br /></div><div>तुवा सांडलेले कुठे अंतराळात</div><div>वेचूनिया दिव्य तेजःकण</div><div>मला मोहवाया बघे हा सुधांशू</div><div>तपाचार स्वीकारुनी दारुण</div><div><br /></div><div>निराशेत सन्यस्थ होऊन बैसे</div><div>ऋषींच्या कुळी उत्तरेला ध्रृव</div><div>पिसाटापरी केस पिंजारुनी हा</div><div>करी धूमकेतू कधी आर्जव</div><div><br /></div><div>पिसारा प्रभेचा उभारून दारी</div><div>पहाटे उभा शुक्र हा प्रेमळ</div><div>करी प्रीतीची याचना लाजुनी</div><div>लाल होऊनिया लाजरा मंगळ</div><div><br /></div><div>परी दिव्य ते तेज पाहून पूजून</div><div>घेऊ गळ्याशी कसे काजवे</div><div>नको क्षूद्र शृंगार तो दुर्बळांचा</div><div>तुझी दूरता त्याहुनी साहवे</div><div><br /></div><div>तळी जागणारा निखारा उफाळून</div><div>येतो कधी आठवाने वर</div><div>शहारून येते कधी अंग तूझ्या</div><div>स्मृतीने उले अन् सले अंतर</div><div><br /></div><div>गमे की तुझ्या रुद्र रूपात जावे</div><div>मिळोनी गळा घालुनीया गळा</div><div>तुझ्या लाल ओठातली आग प्यावी</div><div>मिठीने तुझ्या तीव्र व्हाव्या कळा</div><div><br /></div><div>अमर्याद मित्रा तुझी थोरवी अन्</div><div>मला ज्ञात मी एक धुलिःकण</div><div>अलंकारण्याला परी पाय तूझे</div><div>धुळीचेच आहे मला भूषण</div><div><br /></div><div>कुसुमाग्रज</div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-29646403483541765462011-01-12T07:11:00.000-08:002011-01-12T07:37:44.866-08:00सवय<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TS3KpST7DMI/AAAAAAAAABs/i6EX-_988bs/s1600/DSCN4746.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TS3KpST7DMI/AAAAAAAAABs/i6EX-_988bs/s320/DSCN4746.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5561323925511277762" /></a><br />किती दाटीवाटीत राहतात<div>हि लोक </div><div>प्रश्न विचारे फ्लॅटवाले</div><div>एकमेकांना.</div><div><br /></div><div>कसे इतके मोकळे</div><div>राहू शकतात </div><div>मनात असे प्रश्न </div><div>चाळवाल्यांच्या</div><div><br /></div><div>सगळ्या वर एकच</div><div>उत्तर ज्याचा </div><div>त्याच्या सवयीचा</div><div>प्रश्न </div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-26001288042300813562011-01-11T08:08:00.001-08:002011-01-11T08:49:56.486-08:00हे दयाघना<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TSyKBVm5Q_I/AAAAAAAAABk/BrAoHNn_pmQ/s1600/hope-sketch-300x248.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 248px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TSyKBVm5Q_I/AAAAAAAAABk/BrAoHNn_pmQ/s320/hope-sketch-300x248.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5560971395480503282" /></a><span class="Apple-style-span" ><br /><b>दुःख तापाने व्यथित झालेल्या<br /></b></span><div><b><span class="Apple-style-span" >माझ्या मनाचं तू सांत्वन करावं<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >अशी माझी अपेक्षा नाही,<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >दुःखावर जय मिळवता यावा<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >एवढीच माझी इच्छा.<br /><br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >सुखाच्या दिवसात नतमस्तक होऊन<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >मी तुझा चेहरा ओळखून काढीन.<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >दुःखाच्या रात्री सारं जग<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >जेव्हा माझी फसवणूक करील,<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >तेव्हा तुझ्याविषयी माझ्या<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >मनात शंका निर्माण होऊ नये<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >एवढीच माझी इच्छा.<br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" ><br /></span></b></div><div><b><span class="Apple-style-span" >रविंद्रनाथ टागोर<br /></span></b></div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-72190340497674382102011-01-09T10:41:00.000-08:002011-01-09T10:42:44.119-08:00इचलकरंजी - पुणे बस<div><br /></div><div>जरा कवितांना बाजूला ठेवून थोडे भावाचे प्रवास</div><div>वर्णन..</div><div><br /></div><div>बऱ्याच दिवसांनी बसने प्रवास करण्याचा प्रसंग आला. तसा आता पेट्रोलच्या किंमती व टोलच्या लुटीमुळे तसा कार प्रवास अशक्य झाले आहे. त्यातच वयामानाने ड्रायव्हिंग करायला कंटाळा येतो.</div><div>पण काही कारणासाठी मिनचेस जावे लागले. जाताना कोल्हापूर सूपर एक्सप्रेस पकडली. झोपण्यामुळे जातानाचा प्रवास जाणवला नाही.येताना मात्र वडगावच्या छोट्या बस स्थानाकामुळे बसची भीती वाटत होती.</div><div><br /></div><div>इचलकरंजी-पुणे बस आली. बसची अवस्था बघितल्यावर प्रवास रखडत होणार याची खात्रीच पटली. बरोबर गावाकडील नातेवाईक असल्याने कराड पर्यंत तरी कंटाळा येणार नव्हता. कराडपर्यंत जुन्या गोष्टीना उजाळा देत प्रवास उत्तम झाला. कराड नंतर करायच काय हा मोठा प्रश्न होता. पण गाडीत एका नजर टाकली आणि लक्षात आले की प्रवासात खूप वेगवेगळ्या प्रकारचे लोक होते आणि प्रत्येक जण आपआपल्या विश्वात रममान होते. प्रवास थोडी फार पु. लं. च्या 'म्हैस' आणि 'बॉम्बे टू गोवा' ची आठवण होत होती.</div><div><br /></div><div>माझ्या पलिकडील खुर्चीवर अगदी काल परवा लग्न झालेले एका जोडपे बसलेले होते. सतत एकमेकांच्या खोड्या काढ, मधेच कानात गुजगोष्टी कर.</div><div><br /></div><div>त्यांच्या समोर तीन चार बाकडें सोडून तीन लहान मुले असलेले गरीब कुटुंब बसलेले होते. ते सतत कन्नड मिश्रीत मराठीत गोंधळ घालत होते. त्याच्या वागण्यात एक मोकळेपणा होता. साताऱ्यात बस थांबली तेव्हा सर्वांनी घरुन आणलेला डबा, विकत घेतलले वडापाव, भजी मिटक्या मारत संपवले. पुढे साताऱ्या बाहेरील टोल नाक्यावर स्ट्रॉबेरी घेवून ती ही संपविली!!</div><div><br /></div><div>त्यांच्या या मुक्त वर्तनामुळे त्यांच्या पलीकडे बसलेल्या पांढरपेशातील पन्नाशीतल गृहस्थ वैतागुन चुळबूळत होता. बहुतेक त्याला त्यांचा गरीब असून सहजपणा पटत नव्हता. एक दोनदा त्याने त्यांना दरडावण्याचा प्रयत्न केला, पण त्या कुटुंबाने बसच्या आवाजात त्याच्याकडे सोयीस्कर दुर्लक्ष केले!</div><div><br /></div><div>या सर्वांवर कहर म्हणजे दोन कॉलेज नुकतेच संपलेल्या मुली! माझ्या तीस पस्तीस वर्षाच्या लाल डबा प्रवासात एवढ्या फॅशनेबल (सूट होईल इतकच) मुली पाहिल्या नाही. एक सतत i-pod वर गाणे ऐकत होती तर दुसरी सतत मोबाइलवर गप्पा! त्यांच्या कला पाहून पुण्या पर्यंत नक्कीच बोअर होणार नाही याची खात्री पटली. पण त्यातील एक लवकरच उतरली.:(</div><div><br /></div><div>साताऱ्यात रायगड जिल्ह्यातील काही शालेय मुलींचा गट चढला. बहुतेक कुठल्या तरी स्पर्धे साठी चालले असावे. त्यांचा चिवचिवाट, बोगदा आला की आरडाओरडात रुपांतरीत व्हायचा. सरांचा आवाज त्यांना थोड शांत करायचा. अर्थात सर, पुढें मॅडमशी शाळेतील राजकारण/समाज - गावकरी यावर गप्पा झोडत बसले होते.</div><div><br /></div><div>एक मुस्लीम बाई मात्र या सर्वां पासुन अलिप्त होती. ती आणि तिची जागा .. कोणाला सहसा बसू दिले नाही.</div><div><br /></div><div>बोचर्या थंडीत प्रथमच प्रवास संपू नये असे वाटत होते</div><div><br /></div><div><br /></div><div><div>copied from </div><div>http://prashantvpatil.blogspot.com/</div></div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-83794625369204427842011-01-04T02:47:00.000-08:002011-01-04T08:04:28.730-08:00आयुष्य एक कोडं<span class="Apple-style-span"><b><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TSL_rtVEvRI/AAAAAAAAABc/h_HtFrYhOc0/s1600/puzzle.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 180px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TSL_rtVEvRI/AAAAAAAAABc/h_HtFrYhOc0/s200/puzzle.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5558286016496057618" /></a><br />आयुष्य एक <span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 18px; ">कोडं</span> </span>असतं </b></span><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span><div><span class="Apple-style-span"><b>उलगडायला जावं तेवढ</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>जास्त गुंतत जात</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>उत्तरे मिळवण्यासाठी</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>प्रश्न शोधावी लागतात</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>कधी कधी</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>प्रश्न असतील तर</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>उत्तरच मिळत नाही</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>मिळालीच तर पुढचे</b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>प्रश्न तयारच असतात</b></span></div></div><div><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span"><b>----डॉ. व्हि. एस. पाटील.</b></span></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-23296683562562838182011-01-03T07:29:00.000-08:002011-01-03T09:39:43.583-08:00मैत्री - 2<span class="Apple-style-span" >कळी फुलल्या<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 20px; ">सारखी </span></span><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">क्षणाक्षणाला हुरहुर</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 20px; ">णारी</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">रुसव्या फुग</span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">व्यावर हसणारी</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">शिंपल्यात</span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">ल्या मोत्या</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 20px; ">सारखी </span></span><div style="font-family: Georgia, serif; "><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div style="font-family: Georgia, serif; "><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">चंद्राच्या शीतल छाये</span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">सारखी </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><span class="Apple-style-span" >आभाळालाहून विशाल</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><span class="Apple-style-span" style="line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><span class="Apple-style-span" ><br /></span></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><span class="Apple-style-span" style="line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">विश्वासा</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">च्या सागरात डोलणारी</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;">मैत्री ही आपुली</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; "><span class="Apple-style-span" ><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">तरीही या </span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">मैत्री</span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px; ">ला अविश्वासाचा किनारा .....</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: 14px; line-height: 20px; "><br /></span></div></span></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-52483729783495280852011-01-03T07:17:00.000-08:002011-01-03T07:29:25.036-08:00मैत्रीनद्यांच्या संगमासारखी होणारी<div>फुलपाखरांसारखी उडणारी</div><div>सुख दुःखाशी समरस होणारी</div><div>आनंदानं जगवणारी ....</div><div>विश्वासाला हळुवार जपणारी ....</div><div>चांदण्याच्या प्रकाशा प्रमाणे नितळ असणारी ....</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-84529603308299058362010-12-31T06:05:00.000-08:002010-12-31T06:40:39.300-08:00सरते वर्ष<span class="Apple-style-span" ><i>सरते क्षण</i></span><div><span class="Apple-style-span" ><i>सरत्या आठवणी</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>छान न वाईट...</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>वाईट आठवणी</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>सोडूनी द्याव्यात,</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>छान आठवणी</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>घेऊनी चालव्यात,</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>नवीन वर्षाची</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>वाट बिकट</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>तरी ध्येयाने सामोरे जावे</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>नवीन चाहुल</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>नवीन क्षण</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>देई चैतन्याचा गोडवा</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>हळूहळू पालवी फुटेल</i></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><i>या नवीन वर्षाला</i></span></div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-52265470185548205692010-12-25T20:47:00.000-08:002010-12-25T20:48:53.500-08:00कुणीतरी<div><span class="Apple-style-span" >कुणीतरी लागत </span></div><div><span class="Apple-style-span" >आपल्याला वेडं म्हणणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >वेडं म्हणताना</span></div><div><span class="Apple-style-span" >आपल्यातलं शहाणपण जाणणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >कुणीतरी लागत,</span></div><div><span class="Apple-style-span" >आपल्याला साथ देणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >पडत असताना</span></div><div><span class="Apple-style-span" >अलगद तोल सावरणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >कुणीतरी लागत,</span></div><div><span class="Apple-style-span" >आपलेपण जाणणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >सुख दुःखच्या क्षणांना</span></div><div><span class="Apple-style-span" >हृदयात साठवणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >कुणीतरी लागत,</span></div><div><span class="Apple-style-span" >नातं जपणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >नात्यातील अश्रूंची </span></div><div><span class="Apple-style-span" >किमंत जाणणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >कुणीतरी लागत,</span></div><div><span class="Apple-style-span" >आपल्याला आपलं म्हणणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" >दूर राहूनही</span></div><div><span class="Apple-style-span" >आपलं असणारं</span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-42632000056001045922010-12-25T05:06:00.000-08:002010-12-25T05:57:28.877-08:00क्षितिजं<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TRX4F4geBCI/AAAAAAAAABQ/OGUroZqb_Bo/s1600/b4.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 150px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_QXV8DgWTQRE/TRX4F4geBCI/AAAAAAAAABQ/OGUroZqb_Bo/s200/b4.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5554618495382979618" /></a><div style="text-align: left;">दोन क्षितिजं समोरासमोर</div><div>रोज दिसे एकमेकांना</div><div>नसे दुसरी भेट नजरे शिवाय</div><div>म्हणती सर्व जण</div><div>"उभे असे जणू शत्रू सारखे"</div><div>दोन क्षितिजं कुजबुजती मना मधी</div><div>" आहे आमुचे प्रेम जरी आम्ही ध्रुवा सारखे"</div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-7688098950152091042010-12-17T20:13:00.000-08:002010-12-19T00:06:35.674-08:00चौथे पुण्यस्मरण<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibsqjD6-WgZPruFT9McJhkuwLCbUuUdyPtRlIGx9hix1K1jcaD4hSLaaLC67Wsd_6HL4_gE_1BpKQWrt6uGoxNaAqxZm52ueeCWTZ4EXeqlTONSUR1vXBtzG5VBvRcc4b9Q05WXhVOEEw/s1600/img_4360.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 294px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibsqjD6-WgZPruFT9McJhkuwLCbUuUdyPtRlIGx9hix1K1jcaD4hSLaaLC67Wsd_6HL4_gE_1BpKQWrt6uGoxNaAqxZm52ueeCWTZ4EXeqlTONSUR1vXBtzG5VBvRcc4b9Q05WXhVOEEw/s400/img_4360.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552301582536785458" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik4-MNAz4Y8gMBh7s8H6AAi0-35k3UrZ4YBWITXbrUAmHjg9CiPZWrpTaNN7HEF4I68SKoe86RZcsakagv-iYRWZEET7wkK6_IJmspxiWp_BvwqpaQfeUn_F9dAj85j3gEKIgOiosJHCQ/s1600/img_4360.jpg"><br /></a><br /><div>दिवस दिवस वाढत जातो</div><div>अंधारही थोडासा आशावादी होतो</div><div>एक पणती तेवत असते, </div><div>आठवण म्हणून श्रद्धांजलीसाठी </div><div>जागत असते!</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-32195890679389208642010-12-16T20:05:00.000-08:002010-12-16T20:11:10.653-08:00वटवृक्ष<div>पपा, तुम्ही एका वटवृक्षा सारखे</div><div>जरी उंच तुम्ही तरी सावली वटवृक्षा सारखी पसरलेली</div><div><br /></div><div>हा कठोर हात असला तरी</div><div>पाठिवर फिरताना मायेचा स्पर्श देणारा</div><div><br /></div><div>गोड गुलाबी थंडीत पांघरूण टाकताना</div><div>तुम्ही त्या आभाळा सारखे भासतात</div><div><br /></div><div>जेव्हा रागावतात तेव्हाही</div><div>शब्दही मोती सारखे भासतात</div><div><br /></div><div>माझा आनंद तुमचा आनंद</div><div>माझे अश्रू तुमचेही अश्रू</div><div>जणू तुमच्यात मी ....</div><div><br /></div><div>मी न बोलता माझे शब्द तुम्हाला कळतात</div><div>माझ्या डोळ्यातील आसवे तुम्ही येण्याआधीच पुसतात,</div><div>माझा आनंद तुमचा डोळ्यातच दिसतो</div><div><br /></div><div>आयुष्याच्या पुढच्या वळणाकडे</div><div>जाताना मी मागे बघत नाही</div><div>कारणं तुम्ही पाठीशी असालच</div><div><br /></div><div>जरी घसरून पडले तरी</div><div>सावरायला पटकन तुम्हीच याल</div><div><br /></div><div>जगाशी लढताना भीती नाही वाटत</div><div>माझ्या स्वछंदी मनाला तुम्हीच तर ओळखलत</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-6679002399849321482010-12-15T09:46:00.000-08:002010-12-15T10:21:10.463-08:00दान<div>किती दिलंत तुम्ही मला ...</div><div>पण घेतल काहीच नाही</div><div>फक्तं देतच आलात...</div><div><br /></div><div>आभाळा एवढे प्रेम,</div><div>धरणीएवढी छाया</div><div>फक्तं देतच आलात...</div><div><br /></div><div>बोटाला धरून पहिलं</div><div>पाऊल टाकायला शिकवलं</div><div><br /></div><div>पाटीवरती एक लिहायला</div><div>शिकवलं मला...</div><div><br /></div><div>अक्षरांची ओळख तिथूनच झाली</div><div>आयुष्याच्या वळणावर </div><div>काटे काढून फुले पांघरली</div><div>माझ्यासाठी...</div><div><br /></div><div>केव्हढा विश्वास दिला</div><div>या एका स्मित हास्याने..</div><div><br /></div><div>माझ्या आनंदामध्ये स्वतःचे </div><div>अश्रू माझ्या नकळत पुसले...</div><div>तरी केवढ दिलत मला ..</div><div><br /></div><div><br /></div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-59591197945826264802010-12-06T19:38:00.000-08:002010-12-06T19:59:43.667-08:00अथांग आठवणी ..<div>स्वतःच्या परिने जीवन जगण्याची</div><div> येथे प्रत्येकाला संधी नसते.</div><div>प्रत्येक झाडाची नियती हिरवीगार नसते..</div><div><br /></div><div>ओंजळीत घेवुन समुद्र दाखवता येत नाही.</div><div>निळ्याशार आकाशाचा अंत लागत नाही.</div><div>हाताने काढलेल्या फुलांना सुगंध येत नाही.</div><div>म्हणुन आठवणी कधी शब्दात व्यक्त करता येत नाही.</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-22164873869074060592010-08-16T04:20:00.000-07:002010-08-16T04:21:04.049-07:00आठवणी...<div>आज माझ्या कवितेला शब्द अपूरे आहेत...</div><div>आठवण-आठवण म्हणजे काय असंत.</div><div>शब्दाची ती अस्पष्ट साठवण असते...</div><div>आज हे क्षणही अपूरे आहेत...</div><div>म्हणूनच आयुष्य ही अपुरेच म्हणायचं</div><div>प्रत्येक क्षण-आठवण सांगणं सोप नसत </div><div>म्हणूनच 'शब्द'सुद्धा अधुरा असतो ...</div><div>अधुर्या आयुष्याकडे बघताना</div><div>अश्रू मात्र पूर्ण होतो...</div><div><br /></div><div>म्हणूनच ही आठवण पुन्हा जाग्या होतात,</div><div>प्रत्येक क्षण-वेळ अधुरीही असेल</div><div>पण ते पूर्ण करणं आपल्या हाती नसत...</div><div>आठवणी हितगुज करतात म्हणूनच</div><div><br /></div><div>त्या कधी हसवतात तर कधी त्या रडवतात...</div><div>अन् म्हणूनच आठवणी अतृप्त जीवनाकडे </div><div>आशेने बघण्याचं सांगत असावं... </div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-83170969745687045332010-07-18T21:24:00.000-07:002010-08-16T04:20:40.131-07:00आयुष्याचा जमाखर्च<div></div><br /><p>इवल्याशा आयुष्यात खूप काही </p><br /><p>हवं असतं ...............</p><br /><p>पण हवे ते मिळत अस काही नसत</p><br /><p><span class=" transl_class" id="2" title="Click to correct">अन म्हणूनच आयुष्याचा जमाखर्च </span></p><br /><p><span class=" transl_class" title="Click to correct">मांडता येत नसतो.................!!!!</span></p><br /><p><span class=" transl_class" title="Click to correct"></span> </p>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-27864873602513233222010-07-18T21:07:00.000-07:002010-07-19T19:21:07.893-07:00मन माझे ......<div>मन माझे या <span class=" transl_class" id="1" title="Click to correct">सदाफुलीसारखे</span></div><br /><div>वार्याच्या दिशेने <span class=" transl_class" id="0" title="Click to correct">झुकणार</span>..........</div><br /><div>म्हणेल त्याप्रमाणे डोलणार........</div><br /><div>तरीही सदा फुलणारं........</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5083750247646547443.post-47024642555698854902010-06-19T22:36:00.000-07:002010-06-19T23:04:15.680-07:00पप्पा -- न संपणारे नाते<div>ब्लॉगवर प्रथम कविता लिहिते आहे. माझ्या आयुष्यातील स्फूर्ती असलेल्या पप्पावरील कवितांनी .. </div><div><br /></div><div>द्वितीय स्मृती दिन 17/12/2008</div><div>----------------------------</div><div>तुमच्या हातचा तो </div><div>एक उबदार स्पर्श</div><div>निघून जाती त्या </div><div>फुलपाखरां सारखा</div><div>हातावरती सप्तरंग ठेवुनी</div><div><br /></div><div>तृतीय स्मृती दिन 17/12/2009</div><div>----------------------------</div><div>या समईतील नंदादीपाप्रमाणे</div><div>असे हा स्मृति दिन,</div><div>या तुमच्या सुरेल आठवणी</div><div>असे आमुचा मांगल्याचा ठेवा |</div><div>------------------------------------------------------------------------------------</div>नम्रता पाटीलhttp://www.blogger.com/profile/11328926515203146951noreply@blogger.com7