वटवृक्ष

पपा, तुम्ही एका वटवृक्षा सारखे

जरी उंच तुम्ही तरी सावली वटवृक्षा सारखी पसरलेली

हा कठोर हात असला तरी

पाठिवर फिरताना मायेचा स्पर्श देणारा

गोड गुलाबी थंडीत पांघरूण टाकताना

तुम्ही त्या आभाळा सारखे भासतात

जेव्हा रागावतात तेव्हाही

शब्दही मोती सारखे भासतात

माझा आनंद तुमचा आनंद

माझे अश्रू तुमचेही अश्रू

जणू तुमच्यात मी ....

मी न बोलता माझे शब्द तुम्हाला कळतात

माझ्या डोळ्यातील आसवे तुम्ही येण्याआधीच पुसतात,

माझा आनंद तुमचा डोळ्यातच दिसतो

आयुष्याच्या पुढच्या वळणाकडे

जाताना मी मागे बघत नाही

कारणं तुम्ही पाठीशी असालच

जरी घसरून पडले तरी

सावरायला पटकन तुम्हीच याल

जगाशी लढताना भीती नाही वाटत

माझ्या स्वछंदी मनाला तुम्हीच तर ओळखलत